Het verschil tussen het Spaans van Spanje en Latijns-Amerika

Op het eerste gezicht lijken het Spaans van Spanje en Latijns-Amerika hetzelfde patroon te volgen. Alle sprekers van de Spaanse taal kunnen met elkaar communiceren, onafhankelijk van hun herkomst, er bestaat echter wel een aantal taalkundige verschillen dat kan leiden tot verwarring en gênante situaties. Als dat gebeurd in een informeel gesprek is er niet zo veel aan de hand. Je hebt dan een grappige anekdote waar je later over kan vertellen. Maar, als het gaat om een onderhandeling is het beter om de grappen achterwege te laten voor een ander meer ontspannen moment.

Wat zijn de grootste verschillen tussen het Spaans van Spanje en van Latijns-Amerika?

1.   Accent en uitspraak

Eén van de punten waar je uit op kan maken waar de spreker vandaan komt is zijn accent en de manier waarop hij bepaalde letters uitspreekt. In Spanje wordt de ‘Z’ hetzelfde uitgesproken als de ‘TH’ in het Engels. Echter, in Latijns-Amerika klinkt deze als de ‘S’. Er zijn inderdaad ook streken in Spanje waar mensen slissen. een ander punt is de ‘LL’ In sommige streken van Argentinië en Uruguay spreken de inwoners deze uit als ‘SH’ en niet als ‘Y’.

2.   Grammatica

In Spanje, met uitzondering van de Canarische eilanden en sommige delen van Sevilla wordt het persoonlijk voornaamwoord ‘vosotros’ (jullie) standaard gebruikt, met uitzondering van de formele situaties waar het vervangen wordt door ‘ustedes’ (u, tweede persoon meervoud). Als het gaat om een gesprek tussen vrienden gaat dat ongeveer zo “¿Qué os pareció el partido?” Als dit zelfde gesprek plaats zou vinden tussen twee vrienden uit Latijns-Amerika zou “vosotros” vervangen worden door het formele “ustedes”: “¿Qué les pareció el partido?”. Ook het gebruik van het woord ‘vos’ is regio-afhankelijk, dit komt met name voorkomt in landen zoals Argentinië, Paraguay en Uruguay. Het persoonlijk voornaamwoord ‘vos’ komt voort uit de tweede persoon meervoud, maar met de tijd is dit de tweede persoon enkelvoud gaan vervangen. Bijvoorbeeld: “¿Vos sabes cómo se llega a la plaza?” Een ander verschil tussen het Spaans van Spanje en Latijns-Amerika is de verleden tijd. In Spanje -met uitzondering van Galicië en het grootste deel van het noorden van het land- is het gebruik van de verledentijdsvorm pretérito perfecto compuesto gebruikelijk “hoy no me he levantado temprano”, in Latijns Amerika is de ‘pretérito perfecto simple’ gangbaarder “hoy no me levanté temprano”.   3. Terminologie Gelukkig zijn talen dynamisch en veranderen zij met de tijd. Er dient zuinig omgesprongen te worden met taal, maar soms vraagt de realiteit om naamgeving van nieuwe concepten. Dat kan bijvoorbeeld gebeuren in de technologische sector. Elk land heeft zijn eigen vocabulaire. Veel woorden worden in alle landen gebruikt maar sommige hebben een compleet andere betekenis. Het woord ‘coger’ is daar een voorbeeld van. In Spanje is het een werkwoord dat veel gebruikt wordt. Het wordt gebruikt om aan te geven dat je iets vangt of pakt “coge el pantalón de la silla” (pak de broek van de stoel), “cogí el pájaro al vuelo” (direct begrijpen waar iets over gaat). In Argentinië heeft dit werkwoord een andere betekenis. Als de Argentijnen het gebruiken hebben ze het over het bedrijven van de liefde. Andere begrippen die anders aangeduid worden:

Zoals je ziet is er niet één perfecte formule, het Spaans uit Spanje is niet beter dan het Spaans uit Latijns-Amerika. Elk van deze twee talen kent zijn eigenaardigheden, dit is dan ook de reden dat je helder moet hebben voor welke markt je tekst bedoeld is alvorens je deze laat vertalen. Er kan met zekerheid gesteld worden dat een commerciële tekst die geschreven is voor Spanje bedoeld niet hetzelfde effect zal hebben in Latijns-Amerika. De tekst moet aangepast worden aan de taalkundige en culturele eigenschappen van het land waar deze voor bedoeld is.   Bij blarlo raden we je aan om tijdens je zoektocht naar een vertaler Spaans goed te letten op de herkomst van de vertaler.

This post is also available in: Español (Spaans)