De taalkundige nabootsing van niet-uitgesproken klanken die een bepaalde gebeurtenis of actie suggereren of omschrijven (klik, gulp, waf waf, enz.), wordt onomatopee genoemd. We maken er bijna dagelijks gebruik van in onze mondelinge en geschreven communicatie; dit weten professionals die zich bezig houden met vertaaldiensten maar al te goed.
We komen het vaak tegen in de literatuur. Vooral in strips komen ze veel voor (je kunt je vast wel zo‘n plaatje voorstellen van een exploderende bom met daarbij de onomatopee “boem”). Hiervan wordt natuurlijk niet alleen in ons land gebruikgemaakt. En omdat de talen van twee verschillende regio‘s fonetisch erg ver uit elkaar kunnen liggen, zullen ook de onomatopeeën op hun beurt radicaal anders zijn. De vraag die op dit punt moet worden gesteld, is: zijn onomatopeeën vertaalbaar? We kunnen je vele voorbeelden geven die je ongetwijfeld interessant zult vinden.
Het vertaalbureau en onomatopeeën in andere talen
Bij ons vertaalbureau zijn wij helemaal gewend aan het vertalen van onomatopeeën. We kunnen je daarom vertellen dat een immense hoeveelheid ervan zich binnen de dierenwereld afspelen:
– Het geblaf van honden. In het Nederlands wordt geblaf meestal nagebootst met “waf waf”. Maar ook in de regionale talen zijn belangrijke varianten waar te nemen. In Spanje wordt blaffen bijvoorbeeld ook wel worden nagebootst als “bup bup”(Catalonië) en “zaunk” (Baskenland). En verder heb je ook nog “woof” (Engels), “wan wan” (Japans) of “mung mung” (Koreaans).
– Het vogelgezang. Het Nederlandse “tjilp-tjilp” kan worden vertaald als “tweet-tweet” in het Engels. Daar komt ook de naam “Twitter” vandaan, één van de belangrijkste sociale netwerken op dit moment. En ook het “kukeleku” van de haan wordt over de hele wereld op andere manieren nagebootst: “cockadoodledo” in het Verenigd Koninkrijk; “ko ko koi ko ko koi” in Taiwan of “bak bakbvagiir” in de Arabischtalige wereld.
– Het gemiauw van katten. In ons land miauwen de katten zo: “miau miau”. De onomatopee voor de Japanners is echter “nyan nyan” en“meow” voor de Engelsen en de Syriërs.
Maar ook buiten het dierenrijk zijn er een groot aantal vertaalbare onomatopeeën:
– Snurkgeluiden. De onomatopee die snurkgeluiden nabootst, hangt erg af van waar je je bevindt: in het Frans klinkt snurken als “ron pchi”; in het Japans als “gu gu”; in het Bulgaars als “hurrrr”, en in het Engels als “zzzzzz”.
– Niesgeluiden. De taalkundige variëteit van ons “hatsjoe” is heel breed: in Rusland gebruiken ze “apchkhi”, in Japan heet het “hakushon” en in Engelstalige landen “achoo”.
– Claxongeluiden. Ons “tuut tuut” kan worden vertaald als “honk” (Engels), “toot toot” (Fins) of “bi-biip” (Bulgaars).
– Huilgeluiden. Het Nederlandse “weh” heeft vergelijkbare vertalingen in het Engels (“wah”) en het Fins (“byääh”). De klanknabootsing van gehuil in Frankrijk (“ouin”) en Japan (“shikushiku”) is echter behoorlijk minder intuïtief in onze ogen.
– Kusgeluiden. De nabootsing van een kusgeluid is zeer verschillend in de verschillende talen: “mwah” in het Engels; “boh” in het Chinees; “smack” in het Frans; “mopsti” in het Ests; “chuac” in het Portugees…
Zoals je ziet, vormt de vertaling van onomatopeeën geen enkele probleem voor een professionele vertaler. Heb je vertaaldiensten nodig? Aarzel dan niet om contact met ons op te nemen.
This post is also available in: Español (Spaans) English (Engels) Français (Frans)
